Hiçbirinizi tanımıyorum. Yazdıklarıma falan bakıyorsunuz ama ben sizi tanımıyorum. Bazen yorum da geliyor ama yorumlar benim yazılarıma gelmiyor. Sizi yakından görsem de tanımam. Sizi hiçbir zaman tanıyamam.
Bir ekleme yapma ihtiyacı duyuyorum. Benim tanıyamamaktan kastım, 'bir insanı bütünüyle tanıyamama' durumuyla ilgili değildi. Eğer öyle anladıysan yani.
İşte, ben öyle durumlarda orada olmuyorum. Yani tanıştığım kişinin karşısında. Öf. Başlıycam bu yabancılığa da. Kimseyle adam gibi arkadaş olamadan ölüp gidicem valla.
Hee. Ne biliyim; hani Kafka'nın bile mektuplaştığı insanlar falan varmış. Böyle bir şeyler en azından. Belki de istemiyorumdur, belki de bir kurgudan ibarettir bu düşüncem. Bir çeşit fantezi gibi.
Mesele zaten, böyle biri varsa bile muhtemelen ben onun farkına varamayacak olmam. :)
18 yorum:
Tanışabiliriz, ama tanıyamayız evet.
Bir de sürekli kitliyorsun bir şekilde. Neden vs takılmıyorum, nasıl susuyorum diye düşünüyorum.
Bil istedim
Tanışabiliriz, ama tanıyamayız evet.
Bir de sürekli kitliyorsun bir şekilde. Neden vs takılmıyorum, nasıl susuyorum diye düşünüyorum.
Bil istedim
Bir ekleme yapma ihtiyacı duyuyorum. Benim tanıyamamaktan kastım, 'bir insanı bütünüyle tanıyamama' durumuyla ilgili değildi. Eğer öyle anladıysan yani.
Bir insanı bütünüyle tanımak değildi benim de kastım, ihtiyaç mıdır diye dahi tartışmam.
Ama tanışırken de bir şey söyler, bana ulaşırsın. Ama ben susup düşünüyor olurum; tanıyamayız
-Hala aynı yerde olmasak da-
İşte, ben öyle durumlarda orada olmuyorum. Yani tanıştığım kişinin karşısında. Öf. Başlıycam bu yabancılığa da. Kimseyle adam gibi arkadaş olamadan ölüp gidicem valla.
Gerçekten ihtiyaç duyuyorsan, denemeye değer. Ben ki, aksini iddia edemeyen biriyim.
Ama şartlı tahliye gibi bir durum, bir sakatlık işte.
Bir an için de olsa, yaşadığına inandığına dair bir iz okumaksa farklı güzeldi.
Neye ihtiyaç duyuyorsam, anlayamadım?
Kimseyle adam gibi arkadaş olamadan ölüp gidicem valla.
Adam gb arkadaş olmaya
Hee. Ne biliyim; hani Kafka'nın bile mektuplaştığı insanlar falan varmış. Böyle bir şeyler en azından. Belki de istemiyorumdur, belki de bir kurgudan ibarettir bu düşüncem. Bir çeşit fantezi gibi.
Mesele zaten, böyle biri varsa bile muhtemelen ben onun farkına varamayacak olmam. :)
Benim deli ihtiyaç duyduğum hal bu. Ama yalnızlığıma ayrıca bayılıyorum.
Bu yüzden şartlı tahliye.
Fantezi ise sorun yok ama ihtiyaç diyorsan, ben gb, o zaman can sıkabiliyor.
'ee, herkes yurtdışında mı şimdi?' derken buluyor insan kendisini vs vs vs gb
Bence, o tip bir dostluk veya 'eşlik etme durumu' yalnızlığa dair hiçbir şeyi değiştirmeyecektir.
Neyse, yine fazlasıyla yabancıyım bu duruma da. Hiçbir şeyi değiştirmiyor.
Neyseden sonra fazla laf edilmez =)
Değiştirmemesi sorunu üzerindeyim ben de bizzat. Herkes bir 'yabancı' ülkede. Oturma iznini naçizane verdiğim herkes, mülteci başka ülkelerde.
Hala gülümserim, ayrı mesele =)
Şiirsel konuştuğunun farkındasın değil mi? :)
Bu arada, görüşelim bir ara. Belki değişik bir şeyler olur, bir ümit beslemiyorum gerçi ama ne biliyim. Belki bir şeyler ifade eder.
=) Not düşüyordum, ucuz edebiyat yapınca kimse anlamış gb davranmak durumunda olmuyor en azından şeklinde. (söz meclisten dışarı elbette)
Görüşelim tabii.
(Diyerek pislik yapıp havada bırakmayalım ama, yoksa şiirlerimle dadanırım bloguna =P)
Görüşürüz, nedir yani?
Görüşürüz, sıkılırız; içimizden bir daha görüşmemeyi geçiririz. Olur biter. :)
Görüşürüz.
(Az önce beni fazla umutlu olmakla itham eden insanları sayıyordum. Sanırım sana göre de fazla umutlu biri olurdum)
=)
Ne hoş. Umutlu olma durumu yani.
Neyse artık, ben rüyama gidiyorum. Sana da iyi uykular ve açıklamalı rüyalar diliyorum.
Görüşmek üzere.
İyi geceler dilerim
Yorum Gönder