ilk seferinde sivilce kadar göze batan bir yalnızlıkla arkadaşının görüşlerine sokuldu;
arkadaşı dedi ki: basmakalıp somurtkanlığın kötü enerji yayıyor. kaslarımdaki elektriğin akımı seni gördüğünde yavaşlıyor ve gülümseyebilmek için gerekli olan gücü oluşturamıyor.
ikinci seferde kederi içinde saklayarak güler yüzle yaklaştı arkadaşına;
arkadaşı ise bu sefer dedi ki; yeni yetme duygusal geçliğin insanlar üzerindeki meşhur tespiti olan 'sahteliği' benimseye yanaşan görselin içindeki kederden utandığını yansıtıyor dışarı. tamamen keder yaydığın zamanı her şeye tercih ederim çünkü zaten tembel bir adamım, gülmek beni yoruyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder