20101212

İşin kurgusal boyutunda, insanlarla iç içe olmam ve sürekli olarak onlarla iletişim kurmam gerektiğini biliyorum. Bunun doğal bir durum olduğunu düşünüyorum. Ama bu gerçeklere hiç yansıyamıyor. Bu bir yargı süreci değil.

6 yorum:

orta karar dedi ki...

Sıkıntı nerede denmemeli mi?

Burak Özkan dedi ki...

Denmeli. Ancak insanlara baktığımda, yani onlarla fiziken bir araya geldiğimde, garipsiyorum. Hatta etrafta bu kadar insan olması bazen saçma geliyor. Çünkü işin gerçeği, nereye bakarsan bak, sadece insan var. Bazen fazla geliyor.

Bu, bir çeşit onlardan 'nefret etme', onlara 'katlanamama' durumu değil. Ama uzaksınız işte.

orta karar dedi ki...

-Sürekli hem fikir olup sürekli neden demek istemek bana sağlıklı gelmiyor ama burada neredeyse sürekli bunu hissediyorum.

Unuttuğun bir şeyi hatırlamaya calışırken hissedilenler gb..Yakın ama hala uzakta kaldıgı ıcın getıremıyorum aklıma gb-

Ve neden demek istiyorum. Ama bu kadar sert ve sığ değil

Burak Özkan dedi ki...

Gerçekten ilgileniyor musun, neden olduğuyla?

orta karar dedi ki...

Gerçekliğinden şüphe ettiren nedir bilmiyorum. Ancak elbette gerçekten ilgileniyorum

Burak Özkan dedi ki...

Laf olsun diye sordum. O bile içten değildi anlayacağın. Hatta bazen, bu tip 'dramatik' sorular sorarken, kendimi o soruya ve sorduğum kişiye vereye çalışıyorum. Sanki sorunun duygusallığını yakalamaya çalışır gibi. Ama bir sonuç elde edemiyorum veya çok kısa oluyor.

Nedenine ise bir cevabım yok malesef. Yakında Psikoloji Sanayisinde, Harry Guntrip'in Şizoid Görüngü'sünden notlar paylaşıcam. Onlarda birkaç cevap olabilir belki.