Bir genç sanatçı, kız arkadaşının ailesi tarafından yemeğe davet edilir. Sofrada baba, gence sorar: "Evladım, nedir bu sanatçıların olayı? Neyin acısını çekiyorlar bu kadar?"

Genç şöyle cevap verir: "Efendim. Bir sanatçının acısı, diğer acılara kıyasla somut bir şekilde ifade edilemez. Örneğin bir filmde bir adamın hayalarına tekme yediğini düşünelim. Suratınız bir anda ekşir, öyle değil mi? Çünkü nasıl bir duygu olabileceğini anlayabilirsiniz ve saniyesinde empati kurarsınız. Ama bir sanatçıyla bunu yapamazsınız. Çünkü onun acısı tamamen soyuttur. Ruhla ilgili olan bir durumdur. Bir erkeğin hayalarına yediği bir tekme gibi değildir. İnsanların birbirleriyle iletişim kurmada zorluk çekme sebeplerinden biri de aslında budur. Çünkü hepimizin soyut acıları vardır. Başka insanların görüp de algılayamayacağı. İşte efendim, hepsi bundan ibarettir. Çünkü insan, diğer insanlarla ilgili olarak soyut şeyleri algılamada güçlük çeker. Onun dünyası maddidir." Gülümser ve devam eder; "Özellikle şu günlerde. Yani kısaca, aslında bu durum sanatçıya has bir durum değildir. Bu insanlığın geneliyle ilgili olan bir durumdur. Bu yüzden bırakalım bu sanatçı neyin acısını çeker muhabbetlerini. Bu, olduğu gibi insanla alakalı bir problemdir. İşte, hepsi bundan ibaret."