Eğer ortada yaşanılan ve uzun vadede de yaşanılacağına inanılan bir melankoli varsa, hakkı verilecek şekilde tek başına yaşanılmalıdır. Bir yandan 'hayatta kalmaya' çalışılırken bir yandan da melankolinin ince detayları incelenmelidir. Eğer hayatta kalma çabası melankoliyi bastırıyor, onu görmezden gelip sadece 'somut' gerçeklere odaklanılıyorsa, o halde melankoli o insana ait değildir. Eğer o melankoliye ve yalnızlığa hakim olunmak isteniyorsa, eve dönerken insanın kendisini sadece ruhani değil aynı zamanda da fiziki bir sessizliğin beklediğinden emin olmalı.

Çünkü,

birçok duygu veya karakter yapısı gibi o da, farkına vardığının farkına varan canlı olan insana aittir ve yüceltilmesi; değer görmesi gerekir.