Bir insan yanınıza geliyor; sıkıntılı bir hali var ve şöyle diyor: "Artık düşünmekten yoruldum." Önce onun neyi bu kadar çok düşünmüş olduğunu ve neden artık o düşündüğü şeyi düşünmekten yorulduğunu merak ediyorsunuz. Başka bir şey demiyor. Kafanızda bir şeyler kuruyorsunuz ve kurduğunuz her şey, düşüncenin 'ne' olabileceğine dair oluyor. Ama mesele düşünce değil; o düşüncenin o insana neler hissettirdiği.

Hadi, düşüncenin ne olduğunu da söylemiş olsun; belki düşünceyi küçümseyeceksiniz, bu düşüncede insanı üzecek ne var ki diyebilirsiniz, ama yine düşünce üzerinden hareket etmiş olursunuz.