bir insan, iletişim kurma isteğiyle ile birine yöneldiğinde, ister istemez -daha doğrusu evrenselleşmiş olan yüzeysel insan algısında- bir bakıma aşağılanır. ama bu aşağılanma bariz bir şekilde karşısına geçip kahkaha atmak ile gerçekleşmez. daha çok görülmeyen bir şekilde ve iletişim kurma isteğine karşın verilen cevapların satır aralarında gizlidir. bu aşağılanma daha çok erkek tarafından başlatılmaya çalışılan erkek-kadın ilişkilerinde ortaya çıkar. kadın, kendisine gelen erkeği, ilk etapta kendini tavlamaya çalışan biri olarak görür. e çok da yanılmaz hani. her ilişkide, amaç illa yatak olmasa bile bir tavlama söz-konusudur. tavlayarak, kendine; kendi alanına, yanına çekmeye çalışma; kendiyle konuşmasını sağlama. bunun farkına varan erkek, ne zaman bir kadınla konuşmak istese, içini karşı koyamayacağı yargılar kaplar ve o kadınla konuşmaktan vazgeçer. konuşsa dahi, sürekli olarak kendini aşağıladığı düşüncesiyle sıkıntı içinde kalır. bu da aşılamaz bir mesafe oluşturur.